تاثیر شناخت درمانی بر سلامت روان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

سابقه و هدف: مبتلایان به نارسایی قلبی در معرض خطر مشکلات روانی از قبیل اضطراب و افسردگی هستند که می­تواند منجر به ایجاد محدودیت­هایی در وظایف شغلی، خانوادگی و اجتماعی و وابستگی افراد شود. یکی از درمان­های مطرح برای بهبود این مشکلات، شناخت­درمانی است. این مطالعه­ با هدف تعیین تاثیر شناخت­درمانی بر سلامت روان این بیماران انجام شده است. مواد و روش­ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی است که بر روی بیماران مبتلا به نارسایی قلب بستری شده در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1391 انجام شد. نمونه­گیری به­صورت مستمر بود و سپس 66 نفر به­صورت تصادفی به دو گروه تخصیص داده شدند. گروه مداخله (33 نفر) طی 1 ماه 8 جلسه شناخت­درمانی و گروه کنترل (33 نفر) مراقبت­های معمول قلبی را دریافت کردند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ جمع­آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: آزمون t مستقل تفاوت معنی­داری را بین سلامت روان در شروع مطالعه بین دو گروه نشان نداد، اما پس از پایان مطالعه تفاوت معنی­داری بین سلامت روان بین دو گروه مداخله (41/5±56/51) و کنترل (32/9 ± 23/62) مشاهده شد (0001/0> p). بین سلامت روان قبل (99/10±16/58) و بعد (41/5±56/51) از شناخت درمانی در گروه مداخله نیز تفاوت معنی­دار دیده شد (003/0 =p)، در حالی­که در گروه کنترل تفاوت معنی­دار نبود (27/0 = p). نتیجه­گیری: شناخت­درمانی منجر به بهبودی سلامت روان مبتلایان به نارسایی قلبی می­شود. لذا، توصیه می­شود به­عنوان یک درمان مکمل توسط پرستاران در کنار سایر مراقبت­ها برای این بیماران ارائه گردد.